Praat erover
Na een poging kan je allerlei gevoelens en gedachten ervaren. Onderdruk je gedachten aan zelfmoord niet, maar focus je aandacht er ook niet voortdurend op. Die gevoelens en gedachten komen en gaan, dat is oké.
Deel deze gevoelens en gedachten met anderen. Je hoeft er niet met iedereen over te praten, maar het is belangrijk dat je een vertrouwenspersoon vindt. Je ouders, een vriend of vriendin, een leerkracht, je huisarts of je psycholoog. Betrek hen en laat hen weten wanneer jij het moeilijk hebt.
Ouders en familie
Soms is het moeilijk om met je ouders te praten, omdat zij ook veel verdriet hebben en het zelf even niet meer weten. Ouders willen vaak helpen, alleen weten ze niet goed hoe. Jij kan hen daarbij helpen, door hen te vertellen hoe jij je voelt, hoe jij wil dat zij reageren en wat zij voor jou kunnen doen.
Raap al je moed bij elkaar en probeer met hen te praten. Misschien praat je makkelijker met je broer of zus, je oom of tante of je oma. Het maakt niet uit met wie je praat, maar het is belangrijk dat je praat! Je kan ook chatten of mailen. Of een dagboek bijhouden en dat laten lezen… In elk geval: laat je horen!
Vrienden
Vrienden zijn belangrijk. Je hebt heel wat met hen gemeen: je gaat naar dezelfde school of beoefent samen dezelfde hobby. Het zijn leeftijdsgenoten die, vaak beter dan je ouders, begrijpen hoe jouw wereld er uitziet. En hoe het vandaag voelt om een tiener te zijn in deze wereld.
Vrienden zijn er niet alleen om leuke dingen mee te doen. Deel met hen ook je zorgen en je verdriet. Praat met hen! Betrek hen bij jouw verhaal. En bel/chat/mail als je het even moeilijk hebt.
Met andere jongeren kan je misschien gemakkelijker prater. Maar het kan ook zinvol zijn om een ander visie, van een volwassene, te horen.
Een goede babbel kan wonderen doen!
Hulpverleners
Niet iedereen heeft een heleboel vrienden of familie waarbij je gemakkelijk terecht kan. En ook voor wie vrienden en familieleden heeft die altijd voor je klaarstaan, is het soms moeilijk om je verhaal te vertellen. Zij hebben ook verdriet en weten vaak zelf even niet meer hoe het verder moet. Dan is het makkelijker om je verdriet aan een buitenstaander te vertellen.
Het is niet erg om hulp te zoeken. Er zijn veel mensen die jou kunnen helpen: je huisarts, een hulpverlener of psycholoog of psychiater. Het zijn professionals die het gewoon zijn om met dit soort problemen om te gaan. En naar een psycholoog gaan is geen schande. Het is een belangrijke stap vooruit!
Waar je terecht kan voor professionele hulp vind je hier.
Safety Plan
Als je weet hoe je een crisis kan herkennen, dan kan je hem ook beter de baas. Wat maakt jou gelukkig? Waar word jij rustig van? Met wie kan je goed praten? En hoe reageer jij wanneer je in een dip raakt? Het is belangrijk dat je een antwoord zoekt op deze vragen. Zo leer je jezelf beter kennen.
We stonden zonet stil bij het belang van praten. Noteer op je persoonlijk Safety Plan bij wie terecht kan wanneer je het moeilijk hebt.
Acute noodsituatie? Dan neem je best contact op met de hulpdiensten (112), de huisarts (van wacht) of het Antigifcentrum (070 245 245). Denk je aan zelfdoding en ben je op zoek naar een gesprek? Neem dan contact op met de Zelfmoordlijn (1813).
Awel
Awel luistert naar alle kinderen en jongeren met een vraag, een verhaal, een probleem. Je kan bellen, mailen of chatten met Awel. Ook op het forum kan je je verhaal kwijt. Meer info vind je op www.awel.be
Bellen: Je kan gratis en anoniem bellen naar Awel op het nummer 102. Dit kan op ma-di-do-vr van 16-22u en op woe & za van 14-22u.
Mail: brievenbus@awel.be (antwoord in 1 week)
Chat: Ma-di-do-vr van 17-22u. Woe & za van 16-22u.